لطفا تلفن همراه خود را بچرخانید.
ماجراهای عجیب امیرحسین: حکایت عشق نافرجام
امیرحسین دانش آموز هجده ساله ای بود که علاقه زیادی به زبان داشت. او ماه‌ها بود که درس می‌خواند و بالاخره برای بزرگترین آزمون زندگی‌اش - امتحان زبان - آماده شد. او به دانش خود اطمینان داشت، اما کمی هم عصبی بود. در حالی که به سمت سالن امتحان می رفت، نمی توانست به دختر کلاسش، آترین که عاشقش بود فکر نکند. #
آترین همیشه برای امیرحسین معمایی بود. او هوش و زیبایی او را تحسین می کرد و آرزو می کرد کاش می توانست احساسش را به او بگوید. اما او هرگز شجاعتش را نداشت - او خیلی خجالتی بود. وقتی وارد سالن امتحان شد، نمی توانست از فکر او کمی غرق شده باشد. با نزدیک شدن به میز، ضربان قلبش را در سینه اش احساس کرد. #
امتحان شروع شد و امیرحسین کمی خیالش راحت شد. او آنقدر به دانش خود اطمینان داشت که تقریباً احساسات خود را نسبت به آترین فراموش کرد. اما بعد، همانطور که نگاهی به اتاق انداخت، متوجه شد که او در دو ردیف دورتر از او نشسته است. قلبش به تپش افتاد و سریع نگاهش را به سمتش گرفت. او احساس خجالت می کرد اما نمی توانست جلوی آن را بگیرد - دیوانه وار عاشق او بود. #
به نظر می رسید امتحان برای همیشه طول می کشد، اما در نهایت تمام شد. امیرحسین بهتر از حد انتظارش عمل کرده بود و به خودش افتخار می کرد. وسایلش را جمع کرد و آماده رفتن شد. همانطور که انجام می داد، متوجه آترین شد که به آرامی به سمت او می رفت. در حالی که با نفس طعمه دار منتظر بود تا او حرف بزند، قلبش را در سینه اش احساس کرد. #
آترین بالاخره به او رسید و لبخند زد. او گفت که می خواهد به او بابت عملکردش تبریک بگوید و برای او در آینده آرزوی موفقیت کرد. امیرحسین از ژست او غافلگیر شد - هرگز انتظار چنین مهربانی را از او نداشت. از اینکه به نظر نمی رسید او احساس او را بداند، هم راحت شد و هم ناامید. #
امیرحسین سریع خودش را جمع و جور کرد و از او بابت سخنان محبت آمیز تشکر کرد. او به چشمان او نگاه کرد و آرزو کرد که ای کاش می توانست جرات داشته باشد و احساسش را به او بگوید. او می دانست که غیرممکن است، بنابراین احساساتش را برای خودش نگه داشت و رفت. #
امیرحسین در آن روز درس مهمی گرفت - اینکه گاهی بهتر است به جای اینکه به خطر طرد شدن بپردازید، احساسات واقعی خود را برای خود نگه دارید. او از اینکه نمی تواند عشقش را به آترین ابراز کند ناامید بود، اما همچنان امیدوار بود که روزی او بداند چه احساسی دارد. #
