لطفا تلفن همراه خود را بچرخانید.
ماجراجویی پازل آملی
آملی یک دختر بچه کنجکاو بود که عاشق بازی های کامپیوتری بود. او ساعت‌ها بازی می‌کرد، اما داشت از همان سطوح خسته می‌شد. او چیزی چالش برانگیزتر می خواست، چیزی که واقعاً مهارت های او را آزمایش کند. #
الهام به او ضربه زد! او تصمیم گرفت بازی کامپیوتری خودش را بسازد! او چند تکه کاغذ برداشت و چند تصویر از شکل ظاهری بازی کشید. با این ایده‌ها، او شروع به برنامه‌ریزی سطوح بازی و پازل‌هایی که در آنها وجود دارد، کرد. #
روز بعد، او تصمیم گرفت تا مواد مورد نیاز خود را برای بازی خود جمع آوری کند. او به فروشگاه صنایع دستی محلی رفت و چند مهره رنگارنگ، چسب، سیم و سایر اقلام خرید. آملی با تصور تمام احتمالاتی که بازی او می تواند در بر داشته باشد، پر از هیجان بود. #
آملی روزها سخت کار کرد، سطوح را ایجاد کرد، پازل ها را حل کرد و قطعات بازی را ساخت. همانطور که او کار می کرد، به تمام راه هایی فکر می کرد که می توانست بازی خود را برای سایر بازیکنان چالش برانگیزتر و با ارزش تر کند. #
بالاخره بازی کامل شد. املی با نشان دادن شاهکار خود به خانواده اش پر از غرور و شادی بود. او می‌دانست که چیزی خلق کرده است که می‌تواند دیگران را شاد کند و در عین حال آنها را به چالش بکشد، احساس موفقیت می‌کرد. #
بازی آملی موفقیت آمیز بود! دوستان و خانواده او عاشق بازی کردن آن بودند، و به زودی او درخواست هایی از دیگران برای ایجاد نسخه های سفارشی بازی خود دریافت کرد. او بسیار خوشحال بود که خلاقیت او چنین تأثیری گذاشته بود. #
آملی درس مهمی آموخته بود: هیچ مشکلی آنقدر بزرگ نبود که او بتواند آن را حل کند و هیچ چالشی آنقدر بزرگ نبود که بتواند با آن مقابله کند. بازی او گواهی بر جاه طلبی، خلاقیت و مهارت های حل مسئله او بود. #
