لطفا تلفن همراه خود را بچرخانید.
درسا به تعطیلات میرود
درسا خیلی هیجان زده بود! او هفته ها رویای این روز را در سر می پروراند و ماجرایی را که در راه بود پیش بینی می کرد. امروز او به اولین سفر خود می رفت. او وسایل مورد علاقه خود را بسته بندی کرده بود - خرس پر شده اش، مجموعه ای از مدادهای رنگی و یک کتاب طراحی، و یک سورپرایز ویژه برای والدینش - و اکنون آماده رفتن بود. او با پدر و مادرش خداحافظی کرد و در حالی که وارد اتوبوس شد دست تکان داد. #
سفر با اتوبوس طولانی و خسته کننده بود، اما درسا مصمم بود از آن نهایت استفاده را ببرد. او حومه شهر را تماشا می کرد که از رنگ های مختلف، چمن سبز سرسبز و آبی پر جنب و جوش آسمان شگفت زده می شد. او از وزش نسیم بر روی پوستش لذت می برد و سعی می کرد تصور کند مقصدش چگونه خواهد بود. #
سرانجام اتوبوس به مقصد رسید. درسا پر از انتظار و هیجان پرید. او مناظر و صداهای شهر را که در خیابان‌های شلوغ و مغازه‌های پرجنب‌وجوش می‌درخشید، تماشا کرد. مردم همه جا بودند - راه می رفتند، صحبت می کردند و می خندیدند. درسا نمی توانست صبر کند تا کاوش کند! #
درسا به سرعت خود را در شلوغی و شلوغی شهر گم کرد و ایستاد تا همه چیز را وارد کند. اما به نظر می رسید هیچ کس عجله نداشته باشد. هرکسی را که می دید راضی به نظر می رسید و همه وقت خود را صرف قدردانی از لحظه می کردند. #
درسا به زودی متوجه شد که مردم شهر چه می کنند - آنها برای خودشان وقت می گذارند. همه آنها در زندگی پرمشغله خود زمانی پیدا کرده بودند که فقط توقف کنند و از زیبایی محیط اطراف خود لذت ببرند. درسا نتوانست لبخندی نزند - پیامی که دنبالش بود را پیدا کرده بود. #
درسا با یک فنر در گام خود به سمت ایستگاه اتوبوس حرکت کرد. او پیام خود را از سفر خود گرفته بود - برای قدردانی از زیبایی های دنیای اطرافش. او هنوز مشتاق بود تا دوباره از شهر دیدن کند، اما در این بین، مطمئن می شد که هر روز زمانی را صرف لذت بردن از چیزهای کوچک می کرد. #
درسا به ایستگاه اتوبوس برگشت و آماده رفتن به خانه بود. او به شهر نگاه کرد، با فکر درسی که تازه یافته بود لبخند زد و برای خداحافظی دست تکان داد. او می‌دانست که به زودی برمی‌گردد - اما این بار، با قدردانی تازه‌ای از لحظه‌های میان. #
