لطفا تلفن همراه خود را بچرخانید.
اودیسه اندی
اندی پسر جوانی بود که پر از ماجراجویی و کنجکاوی بود. او همیشه رویای ماجراهای بزرگ را در سر می پروراند و امروز روزی بود که بالاخره قرار بود عازم سفر یک عمر شود. او مصمم بود که هر چه لازم بود به طرف دیگر برسد. #
اندی راه افتاد و مناظر و صداهای دنیای مرموز اطرافش را تماشا کرد. در حین سفر با موجودات عجیب و غریب و موانعی مواجه شد که هرگز تصورش را نمی کرد. اما او هرگز تسلیم نشد. او به راه خود ادامه داد و مصمم بود که به طرف دیگر برسد. #
اندی به مقصد نزدیکتر می شد، اما چالش ها سخت تر می شد. او مجبور بود خودش را به حد اقل برساند تا بتواند از پس آن بربیاید. اما با هر قدمی که برمی داشت، بیشتر و بیشتر احساس اطمینان می کرد که می تواند به پایان برسد و موفق شود. #
اندی تقریباً آنجا بود، اما برای رسیدن به مقصد باید به راه خود ادامه می داد. او بیشتر از همیشه به خودش فشار آورد و می دانست که هیچ چیز مانع او نمی شود. او مصمم بود به هدفش برسد. #
اندی خسته شده بود، اما به راهش ادامه داد. او بیش از حد پیش آمده بود و مصمم بود تا این مسیر را طی کند. مدام خودش را فشار داد تا بالاخره به آن طرف رسید. او این کار را کرده بود! #
بالاخره اندی توانست استراحت کند. او همه موانع را پشت سر گذاشته بود و به آن طرف رسیده بود. او از موفقیت خود احساس غرور می کرد و می دانست که تمام تلاش او نتیجه داده است. #
اندی به هدفش رسیده بود. او می‌دانست که با هر مانعی که روبرو می‌شود، همیشه می‌تواند خود را به حد نهایی برساند و بر آن غلبه کند. او به خود و هر آنچه که توانسته بود به دست آورد افتخار می کرد. #
